تابع Latching Relay یا رله نگه دارنده:
این تابع که شبیه خودنگه دار در مدارات کنتاکتوری است ، در واقع خصوصیتی است که به خروجی (بوبین) میدهید تا در حالت پایدار باقی بماند.
نحوه ی عملکرد این تابع به این صورت است که با فعال کردن یک ورودی آن به نام Set که با حرف (S) نشان داده میشود ، خروجی به صورت دایم فعال میشود و با فعال کردن ورودی دیگر تابع به نام Reset ، که با حرف (R) نشان داده میشود ، خروجی قطع میشود. به همین جهت است که میتوان تصور کرد که این تابع بلوکی است که یک مدار خودنگه دار را در داخل دارد ، به طوری که فعال کردن ورودی S مانند فشردن شستی وصل (استارت) و آن را همچتان وصل نگه میدارد (همانند وصل کنتاکتور با تیغه ی خودنگه دار ) و فعال کردن ورودی R مانند فشردن شستی قطع مدار (استاپ) است.
تابع Pulse Relay یا رله پالسی :
این تابع دارای سه ورودی Trg (راه انداز) ، S (ست) و R (ریست) است. اگر به هر سه ورودی ، دکمه فشاری استارت را وصل کنیم ، با یکبار فشار دادن ورودی Trg ، خرجی روشن و با فشار مجدد آن خاموش میشود. ورودی های S و R نیز مشابه رله نگه دارنده میباشند.
در ویدیوی زیر نحوه ی عملکرد این دو تابع را میتوانید مشاهده نمایید: